De buurman en zijn koeien

Het beeld dat we hebben van boeren zoals in Pays Bas mag je herzien rondom ons huis. Jazeker de grote industrie bedrijven zijn er hier ook met name Bretagne en Normandie en noordelijker in het departement. Hier rondom ons huis dus geen eindeloze vlaktes “raaigras”.

Dat komt mede door de ontelbare berghellingen enigszins vergelijkbaar met de Alpenweiden die we kennen van de paarse Milka koe . Wat we wel zien zijn meer weides met  bloemen en vooral kruiden, waar bomen in staan zoals hier aan de overkant van ons huis en naar locals zeggen “een van de mooiste bomen in de streek”  Ik laat het aan hun trotse mogelijk chauvinistische beoordeling… Bij de laatste landbouwtelling in 2020 waren er 416.436 boerderijen op het nationale grondgebied (metropolitaanse en overzeese departementen). Hun aantal neemt voortdurend af van jaar tot jaar.

De Franse landbouw wordt ook geconfronteerd met een probleem van generaties die qua leeftijd steeds ouder wordt. Zoals vandaag 2023 telt voor de drie boeren die vertrekken is er èèn jonge boer is. Daarnaast hoor ik van de boeren in de buurt dat schaalvergroting min of meer wordt afgedwongen door de banken, terwijl dat lastig is door de ligging en geo structuur van het land.
Goede weide grond is schaars en uiteindelijk zijn de boeren hier concurrenten van elkaar want meer grond betekent meer koeien, dus als er een stopt vliegt iedereen op het land af.

Ik kan niet laten een paar cijfers te laten zien via Eurostat: Hieruit blijkt dat de totale veestapel France  in 1980 meer dan 23 miljoen dieren telde, waarvan ongeveer 7,4 miljoen melkkoeien, terwijl de “huidige” totale veestapel in 2022 17,4 miljoen dieren zal tellen, waaronder ongeveer 3,3 miljoen melkkoeien. Een afname dus,  al weet ik dat de melk jaarproductie per koe tussen 1980 en heden significant is toegenomen.

De buurmans koe Charolais is een ras van Franse koeien afkomstig uit de Charolles-streek in Bourgondië,  De koeien zijn groot en effen wit van kleur, soms neigend naar crème. De Charolaise wordt over de hele wereld erkend voor zijn fok kwaliteit en vleeskwaliteit en wat leuk is,  het is een heel lieve koe vergeleken met andere rassen tenminste is mijn eigen ervaring.

Onze boer zoekt daarbij stier uit om te fokken die rustig en kalm karakter hebben. Zo krijg je benaderbare koeien… Benaderbaar is èèn ding, daarnaast veel belangrijker het zijn zeker goede moeders voor hun kalveren.

Dat brengt ons weer terug bij onze buurman die zijn koeien heeft om te fokken. De kalfjes blijven negen maanden bij de moeder in de wei en ik zie duidelijk hun onderlinge gehechtheid en de familie relaties. Koeien zijn kuddedieren en communiceren mer elkaar en zijn nieuwsgierig van aard. . Er lopen koeien rond van vijftien jaar jong..Meestal worden de stiertjes verhandeld en een aantal jonge dames worden gehouden voor de eigen productie.

Nu kan ik nog bladzijden schrijven over de “ferme” en  het is het ook bijzonder dat ik dit weer tegenkom omdat ik in Twente tussen mijn 12-18 jaar op boerderijen heb gewerkt en gewoond. Ploegen, eggen, hooien, inkuilen en mais-rijden bij de loonwerker en ook elke ochtend melken met daarna een complete melkrit op de kwarkfabriek Borne met een trekker Ford Major toen nog met de melkbussen..  Ik heb een melkdiploma nog gehaald ooit en gemolken in een van de eerste ringmelk stallen ergens begin jaren ’70..                                                                                                                                 ja ja lieve meelees blog vrienden de tijd gaat tellen en de verhalen worden langer ha ha

De boer versta ik niet altijd even goed, soms ook door het dialect en mijn taalkennis, maar we begrijpen elkaar goed bij het verweiden en andere klusjes en ja mijn vroegere ervaring helpt daar zeer zeker bij…
En ach….een koe blijft een koe ook na vijftig jaar…

Ik heb een aantal blogs in voorbereiding en ik ga ook nog een blog schrijven over mijn 12 jaar commercieel vrachtvaren op Rijn naar Thionville en de kanalen en rivieren hier in France jaren 80-90 en natuurlijk uit die tijd ook de Parijse avonturen  Kortom tot de volgende blog….

à la prochaine fois Bob