De vertegenwoordigers van het Duitse opperbevel ondertekenden op 8 mei 1945 om 23:01 uur in Berlijn een akte van overgave, in aanwezigheid van vertegenwoordigers van de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR), de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, zoals we weten .
Hoewel deze datum het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa markeert, gaat de oorlog verder in Azië. Pas na de Amerikaanse atoombom op Hiroshima (6 augustus 1945), daarna ook nog helaas Nagasaki (9 augustus 1945) kondigde keizer Hirohito op 15 augustus 1945 de overgave Japan aan.
Dit resulteerde zoals bekend in de ondertekening van de Japanse overgave op 2 september 1945 in de baai van Tokio, aan boord van een Amerikaans oorlogsschip. Het is dus deze laatste datum die het echte einde van de mondiale Tweede Wereldoorlog markeert. 8-9 mei markeert het einde van de Wereldoorlog 1939-1945 in Europa.
Het is “bijzonder ” om zo dichtbij een donkere geschiedenis van France te wonen. Als je door Vichy wandelt zie je met een beetje verbeelding de Duitsers vakantie houden bij het toenmalige regime dat gevestigd was in Vichy en tegelijkertijd een Frans kuuroord was. ( anno Napoleon )
Wist u dat de Fransen zich zo diep schaamden over dit stuk verleden en de Gaulle het ook graag zo snel mogelijk liet verdwijnen in collectieve geheugen, dat de borden aan de weg niet verwezen naar Vichy maar naar Cusset, een voorstadje van Vichy… President Macron is een paar jaar geleden als eerste President van de République Française in Vichy geweest na de oorlog, een soort van de oude wonden helen dus.
In het gebied waar wij nu wonen, 30 km oostelijk van Vichy, was het verzet tegen collaborerend Vichy groot. Overal staan hier monumenten van hen die het leven gelaten hebben in hun strijd tegen fascisme en joden-deportatie.
Ik heb even opgezocht: er zijn 80.000 Joden uit Frankrijk gedeporteerd naar de vernietigingskampen, met medewerking van de collaborerende Fransen, net als in Nederland en elders, waarbij nog de bijna 6000 mensen moeten worden opgeteld die stierven vanwege verzetsdaden op Frans grondgebied of werden doodgeschoten als gijzelaars en/of die stierven in de hier aanwezige Franse interneringskampen. Velen daarvan werden vaak vlakbij hun huis geëxecuteerd.
De fondeur van ons huis was monumenten maker/steenhouwer en is verantwoordelijk geweest voor vele monumenten ter nagedachtenis van deze helden die hun leven verloren. Toch weer ook hier in het klein dat de geschiedenis en het heden in elkaar grijpt.
à la prochaine, Bob
5 reacties
murk · 6 mei 2024 op 08:16
Donker en interessant. Dank je Bob voor dit verhaal.
Henry · 8 mei 2024 op 09:20
Mooi Bob, het zijn verhalen die verteld moeten blijven worden en nooit vergeten mogen worden.
Bob Vermeer · 8 mei 2024 op 13:20
HI Henry leuk op je hier te zien… Ik ben met je eens en vandaag om 11.00 was in France de herdenking in de dorpen en steden ter viering van einde WO2
Dirk-Jan · 10 mei 2024 op 13:34
Inderdaad wat donker maar ik vond het fijn weer eens iets te lezen over deze periode in de geschiedenis van Frankrijk. Tenslotte kan je veel leren van de geschiedenis. Tot de volgende keer!
Bob · 10 mei 2024 op 14:32
Ha Dirk Jan,dat leren van de geschiedenis wil de mensheid nog niet helemaal lukken. Individuele personen mogelijk wel.